زندگانی کوتاه فرصتی ست،
برای خواندن ترانه ای،
یا شنیدن از بلبلان،
نوایی ،
نغمه ای!
برای ذره ای احساس، اندکی عشق! و کمی لبخند، یا بهتر خنده ای!
من ترانۀ عشق می خوانم
و کوتاه فرصتم را، تلخ پایانی ست. می دانم!
اینچنین است که غنیمت دارم،
هر لحظه اش را در عشق!... فرزاد سیامری- بهار1390- آبادان
آمار وب سایت:
بازدید امروز : 9 بازدید دیروز : 59 بازدید هفته : 68 بازدید ماه : 262 بازدید کل : 69122 تعداد مطالب : 20 تعداد نظرات : 3 تعداد آنلاین : 1